کاپیتولاسیون؛ یعنى، وطن و استقلال وطن را فروختن
«من با تأثرات قلبى، روز شمارى مىکنم چه وقت مرگ پیش بیاید، ایران دیگر عید ندارد، عید ایران را عزا کردند،عزا کردند و چراغانى کردند، عزا کردند و دسته جمعى رقصیدند، ما را فروختند، استقلال ما را فروختند، باز همچراغانى کردند، پایکوبى کردند اگر من به جاى اینها بودم، این چراغانىها را منع مىکردم، مىگفتم بیرق سیاه بالاىسر بازارها بزنند بالاى سر خانهها بزنند، چادر سیاه بالا ببرند، عزت ما پایکوب شد، عظمت ایران از بین رفت،عظمت ارتش ایران را پایکوب کردند«
کاپیتولاسیون؛ یعنى، مصونیّت خارجیها در ارتکاب جنایت
«قانونى به مجلس بردند که در آن اولاً ما را ملحق کردند به پیمان وین و ثانیاً الحاق کردند به آنکه تمام مستشاراننظامى آمریکا با خانوادههایشان با کارمندان فنىشان، با خدمهشان و با هرکس که به آنها بستگى دارد از هر جنایتى کهدر ایران بکنند مصون هستند اگر یک خادم آمریکایى یا یک آشپز آمریکایى مرجع تقلید شما را در وسط بازار ترورکند، زیر پاى خود منکوب کند، پلیس ایران حق ندارد جلو او را بگیرد! دادگاههاى ایران حق محاکمه ندارند، بایدپرونده به آمریکا برود و در آنجا اربابها تکلیف را معین کنند!«
کاپیتولاسیون؛ یعنى، تنزل مقام و ارزش ملت ایران
« دولت با کمال وقاحت از این امر ننگین طرفدارى کرد، ملت ایران را از سگهاى آمریکایى پستتر کردند، اگر کسىیک سگ آمریکایى را با اتومبیل زیر بگیرد او را بازخواست مىکنند، حتى اگر شاه ایران یک سگ آمریکایى را بااتومبیل زیر بگیرد مورد بازخواست قرار مىگیرد، ولى چنانچه یک آشپز آمریکایى شاه ایران را زیر بگیرد، بزرگترینمقام را زیر بگیرد، کسى حق تعرض ندارد«
کاپیتولاسیون؛ یعنى، وحشى معرفى کردن ملت مسلمان ایران
« مع ذلک ایران براى این دلارها خودش را فروخت، استقلال را فروخت، ما را جزء دول مستعمره حساب کرد ملتمسلمان ایران را در دنیا از وحشیها عقب ماندهتر معرفى نمود«
هیأت حاکمه آمریکا منفورترین افراد بشر
«ما چون ملت ضعیفى هستیم و دلار نداریم باید زیر چکمه آمریکا برویم؟ آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از آمریکابدتر، شوروى از هر دو بدتر، همه از هم بدتر و همه از هم پلیدتر؛ لیکن امروز سر و کار ما با آمریکاست رئیس جمهورآمریکا بداند این معنا را، بداند که امروز در پیش ملت ما از منفورترین افراد بشر است که چنین ظلمى به ملت اسلامىکرده است! امروز قرآن با او خصم است، ملت ایران با او خصم است دولت آمریکا این مطلب را بداند که او را در ایرانضایع و مفتضح کردند«
آمریکا سرمنشأ تمام گرفتاریها
«امروز تمام گرفتارى ما از آمریکاست، تمام گرفتارى ما از اسرائیل است، اسرائیل هم از آمریکاست، این وکلا هم ازآمریکا هستند، این وزرا هم از آمریکا هستند! همه دست نشانده آمریکا هستند، اگر نیستند چرا در مقابل آن نمىایستندداد بزنند«
تبعید آخرین تیر ترکش رژیم
رژیم در طول یکى دو سالى که امام(ره) علیه جنایتهایش قیام کرده بود، همه شیوهها را براى آرام کردن ایشان به کار برد،لیکن هیچکدام از این شیوهها نتوانسته بود امام را ساکت و آرام کرده و از تصمیم خود باز دارد فریبکارى و وارونهجلوهدادن حقایق، بازداشت و زندانى، تهمت و دروغپردازى، جوسازیهاى کاذب، تهدید و تطمیع، وحشیگرى وکشتار، اختلافافکنى و در برابر روح بزرگ امام بىاثر شده بود، حتى طرح اعدام نیز مشکل او را صد برابر مىکرد وطوفان آن، بنیان رژیم را از بیخ برمىکند، بنابراین براى رژیمى که مىخواست رویه معمول گذشته را با تمام ظلمها وجنایتهایش ادامه داده و تغییرى در سیاستهاى ضد دینى و ملى خود ندهد، تنها یک راه باقى مانده بود و آن تبعید امامبود که به گمان رژیم با این تبعید مانع را از سر راه برداشته و دستش براى انجام هر جنایتى باز مىشد رژیم در فاصله بین 4 تا 13 آبان )از زمان ایراد نطق امام تا روز دستگیرى( مشغول اتخاذ تصمیم درباره تبعید امام بود وبه اصطلاح تمام جوانب مسأله را بررسى مىکرد سرانجام پس از مشورتهاى زیاد و تماس با آمریکا تصمیم این کارگرفته شد و وسایل انجام آن مهیا گردید و نیروهاى کافى به این منظور به قم اعزام شد نیمه شب سیزدهم آبان ماه 1343 مأموران مسلح شاه، خانه امام(ره) را در قم محاصره کرده، از بام و دیوار وارد منزلشدند و امام(ره) را دستگیر و با اتومبیلى به طرف تهران بردند اتومبیل حامل امام(ره) در مدتى کمتر از 90 دقیقه از قم به تهران رسید و مستقیماً به طرف فرودگاه مهرآباد رفت درفرودگاه امام را سوار هواپیما کرده و روانه ترکیه نمودند بعد از تبعید، ساواک اطلاعیه از پیش آماده شدهاى را از رادیو وتلویزیون و مطبوعات منتشر کرد متن اطلاعیه چنین تنظیم شده بود:
«طبق اطلاع موثق و شواهد و دلایل کافى چون رویه آقاى خمینى و تحریکات مشارالیه، بر علیه منافع ملت و امنیت واستقلال تمامیت ارضى کشور تشخیص داده شد لذا در تاریخ 13 آبان ماه 1343 از ایران تبعید گردید - سازماناطلاعات و امنیت کشور« امام(ره) تبعید گردید اما بر خلاف گمان رژیم، شعلههاى انقلاب هرگز خاموش نشد و از آنجا که ریشه آن در عمق جانهاقرار داشت، تبعید که آخرین سلاح رژیم در مقابله با نُضج انقلاب بود مؤثر، واقع نیفتاد و امام عزیز بعد از چهارده سالو سه ماه، در 12 بهمن 1357 به وطن بازگشتند.
کلمات کلیدی:
